Een groot gedeelte van de inwoners van Nederland zal in de aankomende weken compleet in de greep zijn van de vraag of Ajax de finale van de Champions League zal gaan bereiken, en misschien zelfs ook zal binnenhalen. Maar tevens zal een gedeelte van ons land ook de spanning en 'koorts' voelen toenemen over een ander jaarlijks evenement...: het Eurovisie Songfestival. Zo sinds het begin van maart zijn de deelnemende acts aan het Eurovisie Songfestival (ESF) allemaal bekend. Al snel na de bekendmaking van alle inzendingen van dit jaar, werd duidelijk dat er zich binnen het deelnemersveld een aantal favorieten bevonden. Nederland heeft zich zelfs als dé topfavoriet ontpopt! Persoonlijk ben ik al heel erg blij wanneer Nederland ervoor kiest om bij het ESF deel te nemen met een heel goed lied. Een lied dat géén kitsch-inzending is, géén absurd cabaret en ook géén kermisattractie. Mooi dat Nederland daarmee dan lof oogst. (Tot dusver in ieder geval dan.) Namens Nederland zal de zanger Duncan Laurence aan het songfestival deelnemen, met een lied waarvan de titel ook wel toepasselijk is voor het forum van One Time. De titel is namelijk ‘Arcade’. Bij de bookmakers worden de kansen op een overwinning van Nederland in Tel Aviv hoog ingeschat. ‘Arcade’ gaat in de lijsten met quoteringen zelfs soeverein aan de leiding!! Wanneer we verder kijken naar de quoteringen, dan zouden grote kanshebbers op het behalen van de winst zijn: Italië (Soldi), Zwitserland (She got me) en Rusland (Scream). Dit zijn allemaal mannelijke zangers. De winnaar zal best wel eens één van deze landen kunnen worden. Waarbij wel aangetekend kan worden dat Italië vooraf wel veel vaker tot de favorieten behoorde (in 2017, maar zeker ook in 2016 met de dansende aap) maar in andere jaren vielen de uiteindelijke resultaten dan toch een klein beetje tegen. Misschien dat het de Italiaanse zanger van dit jaar toch ook weer op dezelfde wijze zal vergaan. Zwitserland is aanwezig in Tel Aviv met een modern lied en een dito act. Dit zal de top 10 in het ESF zeker kunnen gaan bestormen, maar of er ook echt zal gaan winnen. Het lied van Nederland, ten slotte, is goed. Het bezit een bepaalde kwaliteit en is authentiek. Daar waar je bij het ESF ook vaak genoeg ziet dat artiesten in andere jaren op een geforceerde wijze (zowel verbaal als non-verbaal) een poging wagen om de gunst van de televisiekijker te verkrijgen, doet Nederland een poging met echte emotie. In dat opzicht zijn er binnen het deelnemersveld ook weer niet heel veel concurrenten aan te duiden. Het is de grote vraag of Nederland de eerste plaats bereikt of niet. Dat zou wel een bijzondere gebeurtenis , want Nederland won het ESF voor het laatst in 1975!