1. Verantwoordelijkheid kun je niet 'verkopen'   Het kernpunt is dat FDJ de juridische problemen (Trannel/Risepoint) "op afstand heeft gezet" door een verkoop. De juridische realiteit: Zo werkt het niet, zeker niet in het Europese recht. Dit heet paulianeus handelen (of 'fraudulent conveyance'): het doelbewust benadelen van schuldeisers (in dit geval spelers met claims) door bezittingen (of in dit geval, verplichtingen) weg te sluizen. Aansprakelijkheid blijft: De claims van spelers (bijvoorbeeld voor geschonden zorgplicht of dataproblemen) zijn ontstaan in de periode dat Trannel eigendom was van de Kindred Group (die FDJ overnam). FDJ heeft, door de overname, ook de verantwoordelijkheid voor die 'oude' entiteit op zich genomen. Het snel doorverkopen van enkel het problematische deel is een overduidelijke poging om onder die verantwoordelijkheid uit te komen. Bestuurdersaansprakelijkheid: Een rechter zal hier dwars doorheen kijken. De bestuurders van FDJ die deze constructie hebben goedgekeurd, wisten (of behoorden te weten) dat ze hiermee slachtoffers dupeerden. Dit kan leiden tot directe aansprakelijkheid van de moedermaatschappij (FDJ).   2. De "vage eigenaar" is een overtreding van de AVG (GDPR)   De speler is slachtoffer van een potentieel gigantisch datalek. De 'oude tak' beheert de data van alle Nederlandse spelers. De juridische realiteit: Je mag als bedrijf (Trannel/FDJ) niet zomaar een database met persoonsgegevens – een van de meest waardevolle en gevoelige assets – 'verkopen' aan een "vage nieuwe eigenaar" zonder garanties. De AVG is keihard: De AVG (GDPR) vereist dat de oorspronkelijke dataverzamelaar (Trannel) de absolute plicht heeft om die data te beschermen. Het overdragen aan een onbekende partij zonder duidelijke waarborgen is een zware overtreding op zich. Rechten van het slachtoffer: Elke speler wiens data dit betreft, heeft het recht om te weten wie die 'nieuwe eigenaar' is, wat er met hun data gebeurt, en kan eisen dat deze data gewist wordt. De Autoriteit Persoonsgegevens (AP) kan hier monsterboetes voor uitdelen, die niet gebonden zijn aan de Nederlandse omzet, maar aan de wereldwijde omzet van FDJ. Geen scheiding: FDJ kan niet beweren dat ze "geen zorg dragen voor het delen van gegevens". Zij hebben de overdracht zelf geïnitieerd. Zij zijn de bron van het probleem.   3. De 'Malta-vluchtroute' is een mythe   De hypothese dat FDJ de boel laat klappen en "mooi laat landen onder de Maltese paraplu" om claims weg te moffelen, klopt niet. De juridische realiteit: Malta is lid van de Europese Unie. Executie van vonnissen: Een vonnis van een Nederlandse rechter (bijvoorbeeld over een schadeclaim van een speler) is, dankzij EU-verdragen (zoals Brussel I bis-verordening), direct uitvoerbaar in Malta. FDJ kan zich daar niet verstoppen voor Nederlandse schuldeisers. Wederzijdse erkenning: Toezichthouders zoals de KSA en de MGA (Malta Gaming Authority) werken samen. Een bedrijf dat in Nederland de wet overtreedt, de consumenten dupeert en vervolgens vlucht, zal in Malta echt niet met open armen worden ontvangen. Dit vernietigt hun reputatie bij alle Europese toezichthouders.   4. De Franse staat is een zwakte, geen schild   Het feit dat FDJ deels staatseigendom is, wordt in de analyse  gezien als een reden voor FDJ's gevoeligheid voor reputatieschade. Dit klopt, maar het is méér dan dat: het is een juridisch en politiek drukmiddel. De realiteit voor het slachtoffer: Een (deels) staatsbedrijf van een EU-lidstaat (Frankrijk) dat willens en wetens consumenten en wetgeving in een andere EU-lidstaat (Nederland) probeert te omzeilen en duperen, is een politiek schandaal. Slachtoffers en belangengroepen kunnen dit direct aankaarten bij de Franse overheid. De Franse staat kan het zich niet veroorloven om geassocieerd te worden met het 'wegmoffelen' van claims van gedupeerde consumenten.   Samenvatting    De gedachtegang dat FDJ de boel gewoon kan laten klappen in Nederland, is gebaseerd op een corporate 'winst-en-verlies'-denken, maar negeert de wet volledig. Vanuit het perspectief van het slachtoffer is de realiteit: De verkoop van Trannel is geen ontsnapping, maar het bewijs van schuld. Het toont aan dat FDJ wist van de problemen en actief probeerde de slachtoffers te benadelen. De data-overdracht is een grove overtreding van de AVG, waarvoor FDJ als moederbedrijf direct aansprakelijk is en wat kan leiden tot EU-brede megaboetes. Vluchten naar Malta is zinloos. Nederlandse vonnissen kunnen daar gewoon geïnd worden. Het 'wegmoffelen' van claims is juridisch onmogelijk en politiek explosief, juist omdat de Franse staat aandeelhouder is. Kortom: de kelderende omzet is FDJ's probleem, maar de 'oplossing' die ze hebben gekozen (de vage verkoopconstructie) is een juridisch mijnenveld dat de slachtoffers juist een ijzersterke zaak geeft.

MEMORANDUM (UITGEBREIDE ANALYSE) Analyse, Ontwijkingsstrategieën en Plan van Aanpak: Illegale Kansspelaanbieders Disclaimer: Dit is een fictief en illustratief document, opgesteld ter demonstratie. Dit document vormt GEEN juridisch advies. SECTIE 1: HET JURIDISCH BETOOG (REQUISITOIR) De juridische positie van de illegale kansspelaanbieder is onhoudbaar. Het model is niet "juridisch grijs", maar fundamenteel in strijd met de Nederlandse en Europese rechtsorde. Pijler I: De Wet (De Fundering) Het illegale casino opereert per definitie zonder de wettelijk vereiste fundering (o.a. Wet Koa, AVG, Wwft). Pijler II: De Plicht (De Zorgplicht) Waar de legale aanbieder een zware zorgplicht draagt, hanteert de illegale aanbieder een 'zorgplicht' tot winstmaximalisatie (o.a. actieve ondermijning CRUKS). Pijler III: De Orde (De Maatschappelijke Impact) De aanwezigheid van deze aanbieders ondermijnt de gehele maatschappelijke en economische orde (o.a. concurrentievervalsing, gebrek aan rechtsherstel). SECTIE 2: MODUS OPERANDI (STRATEGIEËN VOOR ONTWIKING) Deze entiteiten overtreden niet slechts de wet; zij hebben hun volledige structuur ingericht om de gevolgen van deze overtredingen (handhaving, boetes, aansprakelijkheid) actief te ontlopen. De overtreding wordt gecombineerd met georganiseerde frustratie van de rechtsgang. Pijler I: De Sterfhuisconstructie (Het Organiseren van Oninbaarheid) Dit is een klassieke methode om boetes en civiele claims te ontlopen. De opzet is als volgt: Scheiding Activa en Risico: Eén entiteit (de 'operator' of 'feitelijke overtreder') draagt het volledige juridische risico. Deze entiteit sluit de contracten met spelers en pleegt de overtreding. Actieve Uitholling: De winsten die deze operator maakt, worden systematisch en direct weggesluisd (als 'licentiekosten', 'marketing fees', etc.) naar een andere entiteit binnen dezelfde groep (de 'vermogensbeheerder'). Het 'Sterfhuis': Op het moment dat de toezichthouder (Ksa) een (hoge) boete oplegt aan de operator, is deze vennootschap een 'lege huls'. Er zijn geen activa meer om de boete op te verhalen. Resultaat: De boete is oninbaar. De operator wordt failliet verklaard ('sterft'), terwijl de winsten veilig zijn gesteld en de eigenaren (vaak via een 'Phoenix'-constructie) direct een nieuwe, 'schone' operator oprichten. Pijler II: Jurisdictionele Arbitrage (Het Versplinteren van Aansprakelijkheid) Dit mechanisme (de 'Reis Point' puzzel) is ontworpen om een onontwarbaar juridisch mistgordijn te creëren. Aansprakelijkheid wordt opgeknipt en 'op reis gestuurd' naar jurisdicties die niet meewerken. De 'Katvanger'-structuur: De consument denkt te spelen bij één website, maar de juridische realiteit is een keten: De **Website** (bv. .nl-domein) is slechts een marketing-affiliate. Het **Spelerscontract** is met een B.V. op Curaçao of Malta (de 'licentiehouder'). De **Betaling (PSP)** loopt via een entiteit in Cyprus of een Baltische staat. De **Software** wordt geleaset van een provider op Isle of Man. De **Uiteindelijke Eigenaar (UBO)** is verborgen achter een Trust of Stichting op de BVI, Marshalleilanden of in Panama. Resultaat: De Ksa kan de Nederlandse affiliate beboeten (die vaak onvindbaar is). Maar wie is *echt* verantwoordelijk? Rechtshulpverzoeken naar Panama of de BVI duren jaren en lopen vast. De aansprakelijkheid is verdampt. Pijler III: Procedureel Misbruik (Het Frustreren van Handhaving) Het actief gebruiken van juridische middelen, niet om recht te zoeken, maar om de handhavende instanties te vertragen, te intimideren en uit te putten. Vexatoir Procederen: Het opstarten van kansloze rechtszaken, het indienen van excessieve WOO/WOB-verzoeken, en het systematisch aantekenen van beroep (tot aan de Raad van State) met als enig doel de handhaving te vertragen. Identiteitsverberging: Constante wisseling van domeinnamen, bedrijfsnamen en stroman-directeuren om handhavingsbesluiten te ontlopen zodra deze 'te heet' worden. SECTIE 3: STRATEGISCH PLAN VAN AANPAK Gezien de vastgestelde, permanente onrechtmatige daad (Sectie 1) en de actieve ontwijkingsstrategieën (Sectie 2), is een meerfasen-, 'follow-the-money'-aanpak vereist om de Nederlandse rechtsorde te handhaven. Fase 1: Continue Monitoring & Dynamische Analyse Focus op het realtime in kaart brengen van het aanbod, de geldstromen, én de achterliggende (vennootschaps)structuren. Fase 2: Financiële Drooglegging (Prioriteit) Samenwerking Ksa, FIU, DNB en OM om Payment Service Providers (PSP's) aan te pakken die deze transacties faciliteren. Fase 3: Geïntegreerde Technische Handhaving Opleggen van IP- en DNS-blokkades aan ISP's; verwijderingsverzoeken aan app stores en hostingproviders. Fase 4: Versterkte Kanalisatie & Preventie Landelijke publiekscampagne over de *gevaren* en *rechteloosheid* van illegaal gokken. Fase 5: Internationale Juridische Taskforce (Aanpak Facilitators) Een gespecialiseerde taskforce (OM, Ksa, Fiscale Inlichtingen- en Opsporingsdienst) die zich specifiek richt op de 'facilitators' (trustkantoren, softwareleveranciers, PSP's) die de ontwijkingsstructuren (Sectie 2) mogelijk maken. Document opgesteld ter illustratie | Datum: 3 november 2025

Volledige Juridische Onderbouwing: Claims, Wetgeving & Bewijsvoering Analyse van vorderingen op Kindred Group plc, Unibet, Trannel International Ltd. & Risepoint Ltd. Disclaimer: Dit document is een samenvatting van openbaar beschikbare informatie, juridische principes en bekende feiten. Het is uitsluitend bedoeld ter informatie en kan niet als formeel juridisch advies worden beschouwd. 1. De Kernvordering: Terugbetaling Nettoverlies De centrale vordering van spelers is gebaseerd op het feit dat de gokovereenkomsten die vóór 1 oktober 2021 zijn gesloten, juridisch ongeldig zijn. A. Juridische Grondslag: Wetgeving Schending van de Wet: De aanbieder (destijds Trannel Int. Ltd.) schond de Wet op de kansspelen (Wok) door zonder Nederlandse vergunning online kansspelen aan te bieden aan Nederlandse consumenten. Dit was een dwingende wetsbepaling van openbare orde. Art. 3:40 lid 1 BW (Nietigheid): Dit artikel stelt dat een rechtshandeling (de gokovereenkomst) die door inhoud of strekking in strijd is met de openbare orde of de goede zeden, nietig is. De rechterlijke macht heeft herhaaldelijk geoordeeld dat het aanbieden van illegale kansspelen hieronder valt. Art. 6:203 lid 1 BW (Onverschuldigde Betaling): Dit artikel stelt: "Degene die een ander zonder rechtsgrond een goed heeft gegeven, is gerechtigd dit van de ontvanger als onverschuldigd betaald terug te vorderen." Toepassing: Omdat de overeenkomst nietig is (art. 3:40 BW), heeft deze juridisch gezien nooit bestaan. Er was dus geen rechtsgrond voor de betalingen van de speler aan het casino. Het volledige nettoverlies is daarom onverschuldigd betaald. B. Openbare Bewijsvoering (Het Illegale Aanbod) Dat Trannel / Unibet de Nederlandse wet bewust overtrad, is een openbaar en bewezen feit: Mega-boete Kansspelautoriteit (KSA) 2019: De KSA heeft Trannel International Limited in 2019 een boete opgelegd van € 470.000,-. Bewezen Redenen (Uit KSA-rapport): De KSA bewees dat Unibet zich specifiek op Nederland richtte door: Het aanbieden van de betaalmethode iDEAL. Het voeren van een Nederlandstalige klantenservice en live chat. Het gebruik van een website met een .nl-extensie die doorverwees naar de goksite. Jurisprudentie (Rechtspraak): Er is een groeiende lijn van jurisprudentie (rechterlijke uitspraken) van diverse rechtbanken in Nederland die spelers in het gelijk stellen op basis van deze argumentatie en casino's veroordelen tot volledige terugbetaling. 2. De Complicatie: Vermoeden van Sterfhuisconstructie Het verhalen van de vorderingen wordt bemoeilijkt door een recente herstructurering, die publiekelijk is aangemerkt als een poging om aan verplichtingen te ontkomen. A. De Feitelijke Handelingen (De Constructie) Contractpartij: Trannel International Limited (dochter van Kindred Group) was de entiteit met de (nietige) contracten en dus de schulden aan spelers. Overname & Splitsing: De Kindred Group is overgenomen door de Franse loterij (FDJ). Vlak voor/tijdens dit proces is de structuur gewijzigd. Hernoeming: De "oude" entiteit Trannel International Limited is hernoemd naar Risepoint Limited. Afsplitsing: Deze Risepoint-entiteit, die alle "historische verplichtingen" (de claims van spelers) bevat, is afgesplitst en apart verkocht, terwijl de winstgevende activa ("gezond" Unibet) zijn opgegaan in de FDJ-structuur. B. Openbare Bewijsvoering (Kwalificatie als Sterfhuis) Publieke Accusaties: Diverse media (o.a. het Financieele Dagblad, CasinoNieuws) en advocaten (waaronder uw eigen advocaat, Benzi Loonstein) hebben deze constructie publiekelijk geanalyseerd en bestempeld als een "sterfhuisconstructie" of "lege huls". Doel van de Constructie: Het juridische vermoeden is dat het doel is om schuldeisers (de spelers) achter te laten met een vordering op een entiteit (Risepoint) die bewust is "leeggehaald" en geen verhaal (financiële middelen) biedt, terwijl de waardevolle activa veilig zijn gesteld. 3. Vervolgstappen & Verdere Grondslagen Deze constructie opent de deur voor verdere juridische stappen, met name tegen de leidinggevenden persoonlijk. A. Juridische Grondslag: Bestuurdersaansprakelijkheid Art. 6:162 BW (Onrechtmatige Daad): Een bestuurder kan persoonlijk aansprakelijk worden gesteld als hem een "persoonlijk ernstig verwijt" kan worden gemaakt. Dit is hier op twee manieren van toepassing: Grondslag 1 (Het illegale aanbod): De bestuurders van Trannel en Kindred wisten, of behoorden te weten (zie KSA-boete), dat zij de Nederlandse wet schonden. Het actief voeren van dit illegale beleid kan worden gezien als een onrechtmatige daad jegens gedupeerde spelers. Grondslag 2 (De constructie): De bestuurders die de afsplitsing van Risepoint hebben goedgekeurd, hebben mogelijk wetens en willens de verhaalsmogelijkheden van schuldeisers (spelers) gefrustreerd. Dit staat bekend als "frustratie van verhaal" en is een zware vorm van onrechtmatig handelen die kan leiden tot persoonlijke aansprakelijkheid voor de volledige schuld.